تیک عصبی

افرادی که تیک عصبی دارند بدون اینکه کنترلی بر روی عضلات بدن خود داشته باشند، به طور ناخواسته دچار این عارضه می شوند. داشتن تیک عصبی کم و بیش شبیه داشتن سک سکه است. فردی که در حال سکسکه است با اینکه نمی خواهد سکسکه را داشته باشد؛ اما در عین حال کنترلی بر روی آن ندارد و بدن شخص به طور خودکار آن را انجام می دهد. گاهی اوقات افراد به تنهایی سعی می کنند تا تیک عصبی خود را کنترل کنند و حتی گاهی برای مدت کوتاهی نیز موفق می شوند اما پس از مدتی بی اختیار دوباره به سمت انجام تیک باز میگردند. تیک عصبی شرایط جسمانی خاصی است که عصب های یک شخص نقش اصلی در به وجود آمدنش دارند. تیک عصبی درواقع تشنج ، حرکت و یا صداهای ناگهانی است که فرد به طور مکرر انجام می دهد. افرادی که تیک عصبی دارند هیچ کنترلی بر روی آنها نداشته و نمی توانند آنرا را متوقف کنند.

انواع تیک های عصبی

برخلاف تصور عموم که فکر می کنند تنها پریدن پلک جزو تیک عصبی محسوب می شود، باید گفت که تیک ها انواع مختلفی دارند که در ادامه به آنها اشاره می شود.

تیک های حرکتی

تیک های حرکتی مربوط به تیک های عضلانی هستند که حرکت آنها با چشم قابل دیدن است. برای مثال می توان به پلک زدن ، تکان دادن شانه و یا تکان دادن دست ها اشاره کرد.

تیک های آوایی

تیک های آوایی به صداهایی اطلاق می شود که شخص با استفاده از تارهای صوتی خود ایجاد می کند. نمونه هایی از تیک های آوایی شامل زمزمه ، صاف کردن گلو و یا فریاد زدن یک کلمه یا عبارت خاص می باشد.

تیک ها را به شکل دیگری نیز می توان دسته بندی کرد:

تیک های ساده

تیک های ساده تنها قسمت های کمی از بدن را درگیر می کنند. مانند خیره شدن چشم ها و یا بو کردن مداوم یک چیز.

تیک های پیچیده

تیک های پیچیده معمولا چندین قسمت مختلف بدن را درگیر می کنند. این تیک ها می توانند طبق الگوی خاصی اتفاق بیافتند . یکی از الگوهای تیک های عصبی این است که شخص هنگام تکان دادن سر ، دستش را نیز عقب و جلو کند و بالا بپرد.

علائم تیک عصبی

علائم تیک های عصبی معمولا خود را در سنین ۵ تا ۱۰ سالگی نشان می دهند. اولین علائم اکثرا تیک های حرکتی هستند که در ناحیه سر و گردن رخ می دهند. تیک های عصبی معمولا در مواقع استرس زا و یا هیجان انگیز شدت بیشتری پیدا می کنند و زمان هایی که فرد آرام باشد و یا بر روی موضوعی خاص تمرکز کرده باشد ، بهبود می یابند. انواع تیک ها و تعداد دفعاتی که فرد دچار می شود در طول زمان بسیار تغییر می کند اما این تغییر به معنای بهبود یافتن نیست.

تشخیص تیک های عصبی

تشخیص تیک های عصبی مانند دیگر بیماری ها نیست که با دادن یک آزمایش خون بتوان متوجه همه چیز شد بلکه برای تشخیص چنین مواردی باید به روانشناس خوب و با تجربه ای مراجعه نمود. روانشناس برای تشخیص به علائم و رفتار های شخص نگاه می کند. تیک ها از نظر نوع تیک ( حرکتی یا آوایی و یا ترکیبی از هر دو ) و مدت زمان ادامه علائم با یکدیگر تفاوت دارند. اگر فردی علائم تیک های حرکتی یا صوتی را برای مدت طولانی داشت ، باید برای درمان به طور جدی اقدام نماید.

درمان تیک عصبی

تیک های عصبی جزو مواردی است که به سختی درمان می شود و درمان آن نیازمند توجه ، تلاش و انجام تمرینات بطور مداوم و مرتب است. اولین مرحله درمان این تیک ها یادگیری نحوه کنترل علائم آن است که باید طبق نظرات روانشناس خوب و با تجربه پیش بروید. با به دست آوردن کنترل تیک های عصبی ، مانع از ایجاد اختلال این عارضه بر زندگی خود می شوید و می توانید مانند همه زندگی خود را ادامه دهید. برای درمان این مشکل، باید رفتار درمانی های لازم را انجام دهید و در صورت تشخیص روانشناس تان ممکن است نیاز به دارو درمانی نیز احساس شود. درمان های ذکر شده با کمک به حفظ آرامش شما در محیط های مختلف ، باعث جلوگیری از رخ دادن تیک ها می شود. هرگز برای درمان این عارضه تعلل نکنید و خجالت نکشید. هرچه سریع تر با مشاهده چنین عارضه هایی ، به روانشناس کاربلد و با تجربه مراجعه نمایید تا پس از تشخیص، جهت درمان آن اقدام نمایید. این عارضه را در کودکان خود تشخیص دهید در این صورت ، درمان آن راحت تر خواهد بود و سریع تر به نتیجه خواهید رسید. وجود داشتن تیک در کودکان ممکن است باعث ایجاد حس خجالت در آنها شده و مانع برقراری ارتباط با سایرین گردد. بنابراین در اولین فرصت برای درمان این تیک ها اقدامات لازم را انجام دهید.

منبع: Tic Disorder

مطالب پیشنهادی دیگر: درمان اضطراب / درمان افسردگی